De paardenbloem is een voorbeeld van een samengestelde bloem of composiet. Dat betekent dat de gele paardenbloem die je ziet in werkelijkheid bestaat uit heel veel kleine bloempjes. Als je de paardenbloem openmaakt zie je dat. Elk geel blaadje is een zelfstandige bloem met een eigen stamper, vruchtbeginsel en vijf meeldraden. Het gele blaadje is eigenlijk de bloemkroon, het beginnend vruchtpluis de kelk. Elk paardenbloempluisje is dus afkomstig van één bloem. Al die bloempjes staan bij elkaar in een hoofdje en worden bij elkaar gehouden door een omwindsel, een krans van groene blaadjes. Andere voorbeelden van samengestelde bloemen zijn madeliefje, kamille, klein hoefblad, aster en margriet. Ze behoren allemaal tot de Asterfamilie en worden ook vaak composieten genoemd.
De bladeren van paardenbloem ontspringen uit een dikke penwortel, ze staan in een rozet. De jonge bladeren zijn eetbaar, ook wel bekend onder de naam molsla. Vooral in het voorjaar zijn ze smakelijk, later worden de bladeren bitter. Aan de bloeistengel zul je nooit bladeren tegenkomen. Vind je er toch eentje met bladeren aan de stengel, weet dan dat het een andere soort uit de familie is.
De stengel van de paardenbloem is hol en als je hem plukt komt er wit melksap vrij. Dit smaakt bitter maar is geen giftig sap. Integendeel, aan de paardenbloem worden juist geneeskrachtige eigenschappen toegedicht: goed voor de lever, goed voor de spijsvertering. Aan de Latijnse naam kun je die geneeskrachtige werking al zien; Taraxacum officinalis is zijn zondagse naam, waarbij officinalis betekent: uit de apotheek afkomstig.
Paardenbloemen groeien graag op cultuurgraslanden. Ze kunnen goed tegen bemesting en concurreren goed met de grassoorten. De paardenbloem heeft uitgesproken voorkeur voor gronden die gestoord zijn, door grondbewerking of werkzaamheden. Op open plekken kiemen de pluisvruchtjes gemakkelijk. Met de stevige penwortel vol reservevoedsel kan de eenmaal gevestigde paardenbloem het jarenlang volhouden. Op gronden die lang stabiel en ongestoord blijven zie je paardenbloem zich langzaam aan terugtrekken.
4 reacties
Is het kenmerk van een kloon niet dat het een exacte copie is van het voorgaande exemplaar?
Natuur(macro)fotografie is absoluut mijn passie en de veelzijdigheid van paardenbloemen is een voortdurende verrassing.
Er zijn honderden manieren om deze fantastische plant/bloem in beeld te brengen., hopelijk krijgt deze geneeskrachtige- en zeer fotogenieke gift van de natuur op een dag alle verdiende respect en wordt het denigrerende woord onkruid verboden!
Klopt, klonen zijn genetisch identiek. Wel kunnen verschillen in uiterlijk optreden door standplaatsfactoren. Groet, Ron
Het mooie zien in gewone dingen, dat is de kunst! Dank voor je reactie Yola!
Leuk en leerzaam Ron! Ben toevallig van de week ook in de weer geweest met macro en pluizenbollen, mooi onderwerp, hoe iets gewoons iets bijzonders kan zijn.